Maria en Johannes Onder het Kruis
Deelparochie
van HH. Nicolaas Pieck en Gezellen
Welkom: pastoor Egging
rkk-hoogvliet © 2024
Wij stellen aan u voor: pastoor Egging.
Ik
koos
op
mijn
17e
jaar
bewust
ervoor
het
sacra-ment
van
het
Vormsel
te
ontvangen.
Enkele
jaren
later
ging
ik
theologie
studeren
in
Heerlen.
Tijdens
mijn
studietijd
was
ik
actief
in
verschillende
diaconale
initiatieven.
Op
zoek
naar
mijn
roeping
heb
ik
na
mijn
afstuderen
een
oriëntatietijd
meegemaakt
bij
de
kleine
broeders
van
Jezus
(van
Charles
de
Foucauld),
levend
en
werkend
te
midden
van
de
armste
mensen
in
een
oude
wijk
in
het
Duitse
Ruhrgebied.
Toen
deze
manier
van
religieus
leven
toch
niet
goed
bij
mij
bleek
te
passen,
ben
ik
teruggekomen
naar
Nederland.
Ik
werd
pastoraal
werker
bij
het
Arbeids-pastoraat
van
ons
bisdom.
In
die
tijd
ben
ik
ook
re-gelmatig
in
de
Botlek
geweest,
dus
een
deel
van
het
gebied
waar
ik
nu
naar
toe
ga,
heb
ik
toen
reeds leren kennen.
Na
achtenhalf
jaar
bij
het
Arbeidspastoraat
volgde
ik
mijn
verlangen
om
in
de
parochie
te
gaan
werken.
In
2001
begon
ik
als
pastoraal
werker
in
de
toenmalige
parochies
H.
Familie
en
Allerheiligst
Sacrament
in
Den
Haag.
In
mijn
eerste
jaren
in
de
parochie
is
mijn
roeping
als
priester
voor
mij
duidelijker
geworden.
Ik
meldde
mij
bij
de
bisschop,
en
ik
volgde
twee
jaar
aanvullende
vorming
bij
het
centrum
voor
priester-
en
diakenopleiding
'Vronesteyn’.
Bij
mijn
priesterwij-ding
werd
ik
benoemd
tot
pastoor
in
Rotterdam,
in
een
parochie
met
4
kerken.
Enige
jaren
later
gingen
de
parochies
op
de
rechter
Maassoever
samenwerken
in
een
parochiefederatie.
En
elf
jaar
geleden
vroeg
de
bisschop
mij
om
regio-vicaris
te
worden
voor
het
vicariaat
Rotterdam, een functie die ik de komende tijd nog met het werk in de parochie zal blijven combineren.
Sinds
tien
jaar
werk
ik
als
pastor
in
parochie
De
Goede
Herder
(Schiedam-Vlaardingen-Maassluis)
en
rector
van
de
Liduinabasiliek.
Daarnaast
heb
ik
altijd
wel
neventaken
gehad:
administrator
in
de
kleine
parochie
HH.
Michaël
en
Clemens
in
Rotterdam-Charlois
(tot
eind
november);
administrator
van
de
parochie
H.
Theresia
van Avila in de Drechtsteden (in samenwerking met het pastoraal team dat daar werkzaam is).
Naast
een
goed
verzorgde
liturgie
heeft
mijn
hart
altijd
geklopt
voor
een
missionaire
en
diaconale
kerk:
een
kerk
die
dient,
midden
in
de
samenleving.
En
ik
ben
vaak
bezig
geweest
met
gemeenschapsopbouw:
een
kerk
die
openstaat
voor
nieuwkomers
en
voor
een
volgende
generatie;
kerkgemeenschappen
die
samen
op
weg
gaan
om
ook
voor
de
toekomst
een
vitale
parochie
te
vormen.
Daarin
-
in
diaconie
en
in
kerkelijk
opbouwwerk
-
heb
ik
in
de
afgelopen
jaren
nascholing
gevolgd.
Toen
ik
bij
de
bisschop
aangaf
dat
ik
na
tien
jaar
mijn
hoofdtaak
(80%
van
mijn
tijd)
wel
open
stond
voor
een
nieuwe
uitdaging,
noemde
hij
vrij
snel
beide
parochies:
H. Familie en HH. Nicolaas Pieck en Gezellen.
Ik
steek
nu
dus
de
Waterweg
over,
als
grensganger
in
zuidelijke
richting.
Ik
kom
opnieuw
in
een
parochie
toegewijd
aan
de
H.
Familie
(alleen
wel
groter
dan
de
gelijknamige
parochie
waar
ik
in
2001
begon).
En
ik
kom opnieuw in de Europoort.
Ik hoop dat ik, samen met u, nog vele jaren kan werken aan vitale en uitnodigende kerken in dit grote gebied.
Pastoor Henri Egging
Kerkvieringen:
Zondag:
09.30 uur*
Maandag:
10.00 uur
Donderdag:
10.00 uur
* Elke zondag is er een
kinderwoorddienst.
2e zondag van de maand:
Viering voor de Antilliaanse
gemeenschap om 14.00 uur.
Openingstijden:
Elke maandag- en
donderdagochtend om
10.00 uur is er een
Eucharistieviering.
Voor noodgevallen,
pastoraalteam etc. zie de
pagina contact.
Per
1
januari
2024
heeft
bisschop
Van
den
Hende
mij
benoemd
tot
pastoor
van
de
parochie
H.
Familie
en
de
parochie
HH.
Nicolaas
Pieck
en
Gezellen.
Graag
stel
ik
mij aan u voor.
Mijn
wieg
stond
65
jaar
geleden
in
Heerlen,
in
de
Limburgse
mijnstreek.
Mijn
ouders
kwamen
uit
Arnhem,
en
zodoende
ben
ik
nooit
echt
een
Limburger
geworden.
Eigenlijk
ben
ik
altijd
een
grensganger
gebleven.
Een
belangrijke
wending
in
mijn
leven
was
op
mijn
15e
jaar,
in
de
gespreksgroepen
die
de
moderator
op
mijn
middelbare
school
organiseerde.
Ik
kreeg
daarin
sterk
het
gevoel
dat
het
geloof
ook
over
mijn
leven
gaat,
en
dat
God
je
aanvaardt
zoals
je
bent.
Sinds
die
tijd
ben
ik
op
zoek
naar
wegen
om
te
geloven
in
onze
tijd.
Dat
werd
ook
het
motto
bij
mijn
priesterwijding,
in
2006:
‘opdat
voor
alle
zoekers
de
weg naar U, Vader, geopend en begaanbaar zij'.